Wawrzyn szlachetny, na co i do czego stosować?
Nazwa łacińska Laurus nobilis L. Inne nazwy to laur szlachetny, wawrzyn bobek, bobkowe drzewo. Pochodzi z rodziny wawrzynowatych. W mitologii laur był poświęcony Apolinowi — greckiemu bogu — który był patronem tego, co piękne i dobre. Wieńce laurowe były symbolem doskonałości. Otrzymywali je sportowcy, poeci i pieśniarze, natomiast dla Rzymian liść laurowy był symbolem mądrości i chwały.
Co to jest liść laurowy (wawrzyn szlachetny) ?
W kulturze śródziemnomorskiej, a następnie europejskiej liście laurowe stały się symbolem siły i zwycięstwa. Łacińskie słowo Laurus oznacza drzewo laurowe, wieniec laurowy, a także triumf, zwycięstwo. Nobitus znaczy sławny, szlachetny. Słowo "laureat" pochodzi od lurecite, czyli uhonorowany laurem. Wawrzyn pochodzi prawdopodobnie z Azji Mniejszej i Półwyspu Bałkańskiego. Od starożytnych czasów jest uprawiany w Grecji i we Włoszech. Aktualnie uprawia się go w Grecji, Turcji, Hiszpanii, we Włoszech, Meksyku i Gwatemali. Surowcami zielarskimi są zarówno liść wawrzynu, jak i owoc wawrzynu. Liście wawrzynu (liście laurowe) zbiera się w ciągu okresu wegetacji i suszy w warunkach naturalnych w miejscu zacienionym i przewiewnym. Podczas suszenia tracą one swą intensywną zieloną barwę. W niektórych krajach używa się także świeżych liści, ale są one gorzkie.
Zastosowanie liści laurowych w kuchni
W średniowieczu zalecano liście laurowe jako środek wywołujący poty, regulujący menstruację, silnie moczopędny, a także przeciw wszelkim zatruciom. Leczono nim także ukąszenia i użądlenia os i pszczół oraz zalecano stosowanie na wszelkie dolegliwości żołądkowe. Zwalczano nim także pasożyty i wszy. Laurowym liściom przypisywano też właściwości narkotyczne. W Europie w czasach średniowiecznych sporządzano z liści laurowych leki oraz esencje służące do nacierania w bólach reumatycznych i mięśniowych. Suszone aromatyczne liście laurowe są od dawna powszechnie stosowaną na całym świecie przyprawą. Jak używać liści laurowych?
W dzisiejszej kuchni liście laurowe obok ziela angielskiego stanowią podstawową przyprawę w większości zupach i sosach. Trudno sobie wyobrazić np. gotowanie tradycyjnego rosołu bez liści laurowych. Wśród najbardziej zaskakujących przepisów z wykorzystaniem liści laurowych należy zapiekane jabłka i figi. We współczesnej kuchni liści tych używa się przede wszystkim do przyprawiania marynat, np. ogórki, buraki, kapusta, grzyby. Ponadto poprawiają one smak wielu zup, np grochowa, ziemniaczana, żurek, flaki oraz mięsnych i rybnych dań. Wzbogacają smak sosów, gulaszy, drobiu i galaret. Jak stosować liść laurowy? Należy gotować potrawy z liśćmi laurowymi, które trzeba wyjąć przed podaniem. Liście wawrzynu doskonale harmonizują się z pieprzem, kminkiem i gorczycą.
Liść laurowy jest także składnikiem niektórych mieszanek przyprawowych. Liśćmi laurowymi przyprawia się narodowe potrawy innych krajów, takie jak arabski kebab oraz szaszłyki. Gotowane w mleku nadają charakteru puddingowi ryżowemu. Należy mieć na uwadze, że ze względu na mocny aromat i i lekką goryczkę, liście laurowe muszą być stosowane z umiarem. Niektórzy wkładają 1-2 liście laurowe do słoika z ryżem, by nadać mu aromatu. W pobliżu mąki lub wokół suszonych fig — odstraszają wołki zbożowe.
Liście laurowe — właściwości i skład chemiczny
Suszone liście laurowe zawierają około 0,8 do 3 procent olejku, którego podstawowym składnikiem jest cyneol. Ponad to w olejku tym występują takie związki jak: pinen, felandren, geraniol, linalol. Surowiec ten zawiera również eugenol i garbniki. W medycynie holistycznej wawrzyn bywa stosowany w biegunce i czerwonce. Zewnętrznie stosowany jest do płukania gardła w stanach zapalnych. W medycynie ludowej olejek z liści laurowych stosuje się zewnętrznie jako lek uśmierzający ból. Odwar z liści wawrzynu stosuje się natomiast dodając do kąpieli, by złagodzić bóle kończyn.
Składniki:
Liście laurowe
Informacje o alergenach:
Produkt może zawierać alergeny: gluten, orzeszki ziemne, inne orzechy, dwutlenek siarki, sezam, soję.
Zalecane warunki przechowywania:
Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu.
Sposób pakowania:
Produkt zapakowany jest w grube opakowania typu „doypack”. Opakowanie posiada zgrzewane zapięcie strunowe, które pozwala na wielokrotne otwieranie i zamykanie produktu. Dzięki tej prostej technologii towar zachowuje świeżość. Jego właściwości organoleptyczne nie zmieniają się w całym okresie przydatności do spożycia. Ze względu na dużą sprzedaż i rotację, produkty MIGOgroup są zawsze świeże. Posiadają długie terminy ważności, co sprzyja robieniu większych zakupów i uzupełnianiu domowej spiżarni.
Kraj pochodzenia:
Polska
Zawartość opakowania netto (gram):
100 g
Producent:
F.H. „MIGO” Mirosław Gołębiowski
Bogdańczowice 4
46-233 Bąków
